رنگ در شهر با رویکرد ایجاد تنوع وسرزندگی در فضای شهری

[fusion_builder_container hundred_percent=”no” equal_height_columns=”no” menu_anchor=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=”” background_color=”” background_image=”” background_position=”center center” background_repeat=”no-repeat” fade=”no” background_parallax=”none” parallax_speed=”0.3″ video_mp4=”” video_webm=”” video_ogv=”” video_url=”” video_aspect_ratio=”16:9″ video_loop=”yes” video_mute=”yes” overlay_color=”” video_preview_image=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” padding_top=”” padding_bottom=”” padding_left=”” padding_right=””][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ layout=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” border_position=”all” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding_top=”” padding_right=”” padding_bottom=”” padding_left=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” center_content=”no” last=”no” min_height=”” hover_type=”none” link=””][fusion_text]

در شهرهاي گذشته، رنگهاي طبيعي مصالح محلي بناها و تركيب آن با طبيعت موجود به شهر چهرهاي هماهنگ و همگون مي بخشيد به طوري كه با روحيه، اقليم و فرهنگ آن مردم نيز تطبيق ميكرد؛ و عليرغم تفاوت در مقياس و عملكردها، نوعي وحدت كلي در سراسر شهر به وجود ميآمد. هر شهر هويت رنگي خاص خود را داشت. بنابراين، نقش رنگ در شهر هم به لحاظ نمادين و اعتقادات مذهبي و سنتي ساكنان، و هم ايجاد آرامش رواني و هم به لحاظ عملكردي و هماهنگي با زمينه و شخصيت بنا و محيط اطراف، مطلوبيت فضايي را ايجاد مي كرد. تجربه حركت در چنين فضاهاي شهري به دليل وحدت آن، مسرت بخش و به دليل تنوع رنگي بجا و حساب شده، سرزنده و متنوع بود. ولي متاسفانه در شهرهاي امروز علي رغم پيشرفتهاي تئوري و وجود متخصصين و آموزشهاي آكادميك در زمينه شهرسازي و هنرهاي تجسمي و در زمينه رنگ، اين مهم كمتر مورد توجه اصولي قرار گرفته است.

بنابراين معماري شهري و معماري منظر، كه به نوعي به طبيعت و معماري هر دو نظر ميافكند؛ در اين  ميان از مهمترين مباحثي است كه در صورت طي فرايند منطقي و با رجوع به مفاهيم مورد بررسي، ميتواند به بهترين نحو درصدد پاسخگويي و رفع اين مشكل در شهرها گام بردارند. در ادبيات موجود منظر(landscape) تجلي مجموعه عناصري است كه در  طبيعت موجودند و كمتر تغيير پذيرند، در حالي كه منظر شهري (townscape) تک عنصرها و یا مجموعه عناصري هستند كه در طي ساليان متمامي ساخته شده اند و به جز مواردي ماناتر دوباره هم ساخته ميشوند(طبیبیان، 38:1377) 

[/fusion_text][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]