گردشگری به عنوان یک عامل اقتصادی عمده و بسیار موثر در سال های اخیر مورد توجه فراوان قرار گرفته و بدین علت سعی می شود که حتی الامکان از عوامل موثر در کاهش جریان جهانگردی جلوگیری به عمل آمده و امکانات لازم برای رشد و توسعه آن فراهم شود. گردشگری بزرگترین صنعت خدماتی جهان از نظر درآمدزایی شناخته شده است، به طوری که رشد آن تغییرات اجتماعی و اقتصادی زیادی را به دنبال داشته است. توسعه صنعت گردشگری برای کشورهای درحال توسعه که با معضلاتی چون نرخ بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجهند، از اهمیت بالایی برخورداراند. از طرف دیگر گردشگری می تواند به عنوان یک صنعت اقتصادی توانمند تأثیر بسیار زیادی بر تولید ملی و اشتغال کشور در سال های آتی داشته باشد. از آن جهت که در کشور ما کاهش تولید ملی و در پی آن افزایش بیکاری به عنوان اصلی ترین مشکل اقتصادی کشور مطرح است، بنابراین امروزه صنعت گردشگری به صورت جدی مورد توجه سیاستگذاران و برنامه ریزان کشور قرار گرفته و توسعه صنعت گردشگری کشور در حال تبدیل شدن به یک خواست ملی و همگانی است. در شهرهای معاصر فضاهای گردشگری شهری را می توان به دو دسته فضاهای مدرن یا جدید نظیر پارک ها، مراکز فروش مدرن، فرهنگسراها، میادین و پلاژها و فضاهای سنتی نظیر بازارها، امامزاده ها، گورستان ها، باغ ها، مسماجد و سایر اماکن تاریخی تقسیم کرد. به بیان دیگر فضای گردشگری شهری، فضایی است که منابع گردشگری (آثار تاریخی، بوستانها و فضای سبز ، سینما و سالنهای تئاتر و مجتمعهای فرهنگی) در آن وجود دارد و الگوی رفتاری گردشگران تابعی از منابع گردشگری مانند جاذبه ها، محل اقامت، امکانات و خدمات است که تبلور آن فضای گردشگری را شکل می دهد.