قدمت دستگاههای ورزشی (ست ورزشی) پارکی

استفاده از دستگاه هاي ورزشی پارکی در جهان به چند دهه می رسد . پیشینه طراحی، ساخت و استفاده از دستگاه هاي بدنسازي پارکی به کشور چین، در سال 1998 برمی گردد که آنها مبارزه گسترده با اعتیاد را در کشورشان آغاز کردند. در ایران استفاده گسترده و عمومی از این دستگاه ها از سال 1384 شروع شده و به تدریج مورد استقبال شهروندان قرار گرفته است. نصب و به کارگیري این دستگاه ها در مدارس کشور نیز از سال 1389 آغاز شده است. دستگاه هاي بدنسازي پارکی که در فضاهاي روباز مانند پارك ها یا حیاط مدارس یا ادارت و سازمان ها، تعبیه گردیده، جهت استفاده رایگان در اختیار عموم مردم قرار دارند .نکته بسیار حائز اهمیت در خصوص دستگاه هاي مذکور این است که وسایل و تجهیزات انسانی باید با توجه به ویژگی هاي کاربران آن طراحی شود. از مزایای استفاده از این دستگاه ها، می توان به سادگی استفاده از آن ها و انجام حرکات ورزشی به کمک وزن کاربران هنگام ورزش بر روي دستگاه، همچنین انجام حرکات ورزشی مفرح و شاد اشاره کرد.  اما فرهنگ سازي استفاده از این وسایل، نکته اي است که به نظر می رسد تا کنون به صورت جدي به آن پرداخته نشده است و همین امر سبب می گردد که نه تنها افراد بهره کافی از این دستگاه ها نبرند، بلکه موجب به وجود آمدن عوارض اسکلتی، عضلانی، ایجاد درد مفاصل و عوارض قلبی نیز براي آن ها بشود. در واقع، استفاده از این وسایل هم می تواند مفید باشد و هم همراه با عوارض جبران ناپذیري براي فرد باشد و هزینه هاي بسیاري را به جامعه تحمیل کند. به خصوص با توجه به این که براساس شواهد موجود اغلب دستگاه ها به صورت کپی سازي از روي انواع نمونه هاي خارجی ساخته می شوند و از آن جایی که دستگاه هاي خارجی مبتنی بر اندازه هاي رایج بزرگسالان ساخته شده، ممکن است براي کاربرد در مدارس و ابعاد بدنی دانش آموزان ایرانی مناسب نباشد؛ به بیان دیگر، به این نکته توجه نشده که ابعاد و اندازه هاي بدنی مورد استفاده در طراحی و ساخت این دستگاه ها ممکن است با شرایط بومی و سنی دانش آموزان ایرانی انطباق نداشته باشد. و عدم تناسب بین مشخصات دستگاهها با اندازه آنتروپومتری کاربران ممکن است ضمن کاهش کیفیت اجرای حرکات ورزشی، صدمات و فشار فیزیکی را افزایش دهد.

حسینی 1389، کریمی 1381.