قدمت مبلمان شهری در ایران

اگر بخواهیم واقع بینانه به مسئله بپردازیم باید بگوییم در تاریخ نگاری ایران تاریخچه مدون در خصوص مبلمان شهری و همچنین سیر تکاملی آن وجود ندارد. اگر هم مواردی از سابقه مبلمان شهری وجود دارد به صورت پراکنده از میان مدارک تاریخی کشور به صورت کم یا بیش به چشم می خورد. اما نکته ای که باید به آن اشاره کرد این موضوع می باشد که قدمت تمدن های باستانی ایران از بسیاری از کشورهای اروپایی که امروزه در صنعت مبلمان شهری پیشرو می باشند بیشتر است بنابراین  با توجه به برخی از نشانه ها در تاریخ که به صورت پراکنده از منابع مختلف به دست آمده است، به جرات می توان گفت طرح اولیه این المان ها الهام گرفته از تمدن باستانی ایران می باشد به طور مثال انواع آبنماها که در دوره هخامنشی به سبکی متفاوت وجود داشته است. همچنین از عناصر و المان های دیگر مبلمان شهری می توان به لوح ها و تندیس های سنگی از پادشاهان اشاره کرد. وجود این المان ها در تمدن باستانی ایران نشان دهنده ی قدمت طولانی مبلمان شهری در ایران می باشد. وجود این نشانه ها بعد از اسلام نیز در ایران وجود داشته است به طوری که هر زمان حکومت مقتدری قدرت را در دست داشته است تجلی قدرت آن ها در شکوه شهرها در زمان خود به اوج می رسیده است. به طور مثال در دوران صفویه خانه ها دارای معماری خاصی بود که بخش خروجی آنها دارای سکویی در کوچه و خیابان بوده است که نه تنها ساکنین خانه بلکه عابرین پیاده که از آنجا عبور می کردند نیز از آنجا استفاده می نمودند. یکی دیگر از جلوه های این عناصر وجود سقاخانه در خیابان ها بوده است که ریشه در باورهای مذهبی مردم داشته است. متاسفانه بعد از انقراض حکومت صفویان دولت مقتدر و قدرتمندی که سازمان دهی و تمرکز مشخصی داشته باشد به وجود نیامد و در دوره قاجاریه دچار آشفتگی بسیار در زمینه های مختلفی شد به طوری که فرصت خلق و تعبیه عناصر مبلمان شهری فراهم نگردید.